Water geeft licht, lucht en ruimte, maar ten noorden van de Sint Servaasbrug zien fietsers de Maas nauwelijks en rijden zij nog steeds door een onaangename verkeersomgeving (enorm veel auto’s en stoplichten) met onvolmaakte fietsvoorzieningen (strook rood geverfde rijbaan). Dat geldt zelfs voor fietsers die de internationale Maasroute volgen: zij zien weinig Maas in Maastricht.
In 2012 zijn in de Structuurvisie Maastricht 2030 ingrijpende plannen voor de Maasoever gepresenteerd. De gemeente heeft hier een ambitie laten zien waarbij de weg wordt verplaatst en de oever meer autovrij wordt. Maar concrete planning en uitvoering van fietsmaatregelen blijft uit. Het doet pijn om zulke grote en onzekere plannen al tien jaar af te wachten.
Drie maatregelen kunnen op korte termijn verbetering bieden:
- Een duidelijk herkenbare toegang tot het Griendpark vanaf de Oeverwal.
- Een goed ingerichte oversteek aan de noordkant van de Griend.
- Een compleet doorgetrokken tweerichtingsfietspad aan de westkant van de Borgharenweg, van de Franciscus Romanusweg tot aan de Sluisdijk.
De ontwikkeling van Limmel aan de Maas kan goede kaders bieden voor aanvullingen op deze korte termijn-maatregelen, zoals nieuwe aansluitingen en allerlei voorzieningen.
Gewenste effecten
- Optimale noord-zuidfietsverbindingen die meer worden gebruikt dan de huidige.
- Minder stresssituaties bij stedelijke fietsverplaatsingen, voor een gezondere bevolking.
- Recreatieve fietsroutes verplaatst naar nieuwe, betere, opties.
- Toekomst voor Limmel als fietsvriendelijke wijk.