Dat vraagt om een plan met alternatieven voor drukke wegen en lastige kruispunten. Die alternatieven moeten de stad veilig en prettig fietsbaar maken voor alle leeftijden: dus zowel voor 8-jarigen als 88-jarigen.

Mensen worden steeds ouder maar dat gaat wel vaak samen met beperkingen. Door de vergrijzing van Maastricht neemt het belang van seniorvriendelijke fietsvoorzieningen toe. Die voorzieningen staan ook open voor scootmobielers en kunnen vaak goed met looproutes worden gecombineerd.

Er kan vanuit verschillende invalshoeken worden gewerkt:

• Vanuit schoolomgevingen en schoolroutes.
• Vanuit de realisatie van autoluwe wijken.
• Vanuit uitwijkroutes (routes binnendoor) zoals rondom de singels en het Tongerseplein, of over de Adelbert van Scharnlaan als alternatief voor de Akersteenweg.
• Door toevoegen van nieuwe kansrijke schakels, zoals een fietspad door het Waldeckpark tussen Theresiaplein en Tapijn.

Op den duur kunnen de schakels worden uitgebreid tot een compleet 8en88-netwerk, dus een netwerk van straten en paden die ook voor de kwetsbaarste fietsers veilig bruikbaar zijn.

Gewenste effecten

• Inwoners van Maastricht verplaatsen zich vaker per fiets, ze kunnen veilig op jongere leeftijd beginnen en op hoge leeftijd langer doorgaan.
• Kinderen bouwen een gezonde levensstijl op en zijn vroeger zelfstandig.
• Ouderen zijn langer zelfstandig mobiel.

Deze Grote Fietsambitie heeft een sterke relatie met Het Weldadige Westen en met Fietsen naar school.